Büyükdere Savaşı!

Büyükdere Caddesi, İstanbul’un hatta Türkiye’nin en büyük 500 şirketinin büyük çoğunluğuna ev sahipliği yapan bir lokasyon. Finans, FMCG, bilişim devlerinin merkezleri burada. Burası için; Maslak – Zincirlikuyu hattı ve Zincirlikuyu-Beşiktaş, Zincirlikuyu-Mecidiyeköy hatları ile ekonominin, beyaz yakalı istihdamının ana arteri diyebiliriz. Nüfus yoğunluğu, kişi başına düşen geliri, satın alma gücü Türkiye ortalaması ile kıyaslanamaz bile.

Taşıdığı iş gücü ve transit geçiş güzergahı da göz önüne alınınca avm yatırımı için oldukça uygun bir alan olarak görünüyor. Mecidiyeköy hattından Cevahir, Profilo, Astoria; Zincirlikuyu – Maslak hattında da Metrocity, Kanyon, Sapphire, İstintepark. Peki yeterli mi? Aslına bakarsanız bu hatta yaşayan nüfusu göz önünde bulundurursanız oldukça yeterli gibi görünüyor. Ancak yeni yatırımlar gelmeye devam ediyor.

Yakın zamanda Zincirlikuyu’da Zorlu açılışını yaptı. Kanyonla Metrocity arasına Özdilek, Maslak’ta NewAda hızla inşaatı devam eden projeler. Birkaç sene önce Kanyon’u ziyarete gelen ISCI üyeleri Özdilek inşaatını görünce “Burası ne olacak?” diye sormuşlardı. Cevabı anlamakta oldukça güçlük çektiler. Gerçekten de pek mantık dâhilinde açıklanabilir durum değil 2 avm’nin arasına yenisini yapmak.

Aynı örneği İstanbul’dan Ankara’ya taşımak ta mümkün. Eskişehir yolu ana aksı üzerinde Armada, Cepa, KentPark, Next Level, Gordion ve her birinin ikincil hedef bölgesinde yer alan Panora ve Taurus.

Ancak öyle ya da böyle organize bir perakendecilik vaat eden avm yatırımları gelmeye devam edecek. Peki bu savaşta nasıl ayakta kalınacak?

Sundukları üründe aynılaşan alışveriş merkezleri ne yazık ki bu rekabet ortamında uyguladıkları bu yerleştirme, uygulama ve satış taktikleri ile de rekabet üstünlüğü sağlayamıyor.

Burada iletişim şirketlerine de çok yüklenmemek gerektiğini düşünüyorum. Ürün aynı, mağaza karması aynı hatta kampanya aynı. Bir yeni yıl döneminde 100TL’ye araba çekilişi yapmayan kaç AVM var? Hal böyle olunca bir billboard reklamında avm markasını değiştirin bir şeyin fark etmediğini görürüz.

Herkesin aynı şeyleri söylediği, aynı vaatlerde bulunduğu bir ortamda doğal olarak “farklılaşma” öncelikli olarak alışveriş merkezinin tasarım aşamasındaki konseptinde ve daha sonra ise alışveriş merkezinin yıl içerisinde düzenlediği etkinliklerde yaşanıyor. Gerçi bu etkinliklerde de iş başka bir duruma evrilmeye başladı ancak bunu daha sonra detaylı olarak tartışmak gerekiyor.

Son değerlendirmede sayıları hızla artan ve birbiri ile gün geçtikçe aynılaşan alışveriş merkezlerini zor bir dönem bekliyor. Yarımcı ve işletmeciler doğru pozisyonlama için pazarlamaya gereken önemi vermezlerse yakın zamanda doğal bir seleksiyon göreceğimizi düşünüyorum.